- odziać (się)
- odziać (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. odziewać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
odziać (się)
Look at other dictionaries:
odziewać się – odziać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odziewać samego siebie; ubierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odział się niedbale. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… … Słownik języka polskiego
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
